معنی نیم پز

نیم پز. [پ َ] (ن مف مرکب) چیزی که نیک پخته نشده باشد. (ناظم الاطباء). نیم پزیده. نیم پخته. رجوع به نیم پخته شود.

پز. [پ َ] (نف مرخم) مخفف پزنده و این لفظ چون مزید مؤخردر آخر بسیاری از کلمات درآید: آجرپز. آشپز. آهک پز.پاچه پز. پی تی پز. پلوپز. چای پز. چلوپز. حلواپز. حلیم پز. خاصه پز. خرجی پز. خرده پز. خشت پز. خشکه پز. خوراک پز. خوردی پز. دست پز. دستی پز. دیزی پز. دیگ پز (طباخ). شُله پز. شیره پز. شیرینی پز. صابون پز. فرنی پز. قابلمه پز.قلیه پز (قلاء). کاشی پز. کباب پز. کله پز. کوزه پز. کوفته پز. کیپاپز. گچ پز. گِردَه پز. گنده پز. لواش پز. مزدی پز. هریسه پز. یخنی پز. || (ن مف مرخم) پخته: ناپز. نیم پز. || در بعض کلمات مرکبه بمعنی به آب پخته آید چون آب پز: تخم مرغ آب پز. گوشت آب پز. || (اِ مص) گاه بصورت مصدر استعمال شود: پخت و پز. || (فعل امر) امر است از پختن.
- امثال:
آنقدر بپز که بتوانی بخوری.

پز. [پ َ] (اِ) پژ. عَقبه. کُتل. پشته ٔ بلند و نیز رجوع به پژ شود.

پز. [پ ُ] (فرانسوی، اِ) بمعنی وضع و تظاهر و ادعا.در زبان فارسی بمعنی ریخت و هیأت و شکل و صورت: پزش را باش ! یعنی هیأت و ظاهر او را نگر.
- بدپز، بدشکل. بدریخت.
- خوش پز، خوش هیأت. خوش ریخت. زیبا.
- امثال:
پُزِ عالی جیب ِ خالی.

خوردی پز. [خوَرْ / خُرْ پ َ] (نف مرکب) آشپز. طباخ. (ناظم الاطباء). || دیزی پز. خوردی فروش. (یادداشت مؤلف). خورده پز. خوراک پز.

کوره پز. [رَ / رِ پ َ] (نف مرکب) آجرپز. آهک پز. گچ پز. سفال پز. داشگر. فخاری. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

دیزی پز. [پ َ] (نف مرکب) آبگوشت پز. پی تی پز. آنکه در دیزی آبگوشت پزد فروختن را. (یادداشت مؤلف).

خورده پز. [خوَرْ / خُرْ دَ / دِ پ َ] (نف مرکب) مطبخی. طباخ. آشپز. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). خوردی پز. خوراک پز.

Rare, Rareness, Underdone

(صفت) نیم پخته نیم پخت.

(صفت) آنچه که خوب پخته نشده: نیم جوش نیم پز.

(صفت) آنچه که خوب نجوشیده باشد، نیم پخته نیم پز.

پارسی است هلام پز هریسه پز (صفت) آنکه هلیم طبخ کند.

(صفت) آنچه که زود پزد مقابل دیر پز: }} این نخود زود پز است ‎. {{ یا دیگ زود پز دیگی که خوراک را در زمانی کوتاه بپزد.

گوشت یا چیز دیگر که خوب پخته نشده باشد، نیم‌پخته،

نیمه پخت

109